یه ربات دوست یابی هی می اد به من می گه بیا به یه ناشناس وصلت کنم.
اون دفعه گفتم وصل کن. پیدا نکرد.
امروز دوباره اعتبار رایگان داد. منم وصل شدم. یه ناشناس وصل شد. ۳۲ سالش بود.
گفت متاهلی مجرد؟ گفتم متاهل. گفت بای و رفت. تازه به ربات گفته بود من بی ادب بودم.
خودتون دوست دارید دروغ بشنوید چون با راست گویان بدرفتاری می کنید.
از طرفی من‌حتما باید برم زنم رو طلاق بدم تا دو کلام چت کنیم؟
حالا اصلا ما سر همه چی به تفاهم رسیدیم مونده تاهل من؟
اصلا مگه قراره ازدواج کنیم؟
انگار با هر مجردی دوست می شن ، ازدواج می کنند. شش ماه می چرخید بعد کات می کنید دیگه.
در هرصورت اگه من طلاق بگیرم و زنم بی سرپرست بشه و بچه هام بشن ، بچه های طلاق، تقصیر دخترهایی است که با من دوست نشدند.
یه دوست قدیمی پیام داده که تو خیلی خوبی و زنت قدرتو نمی دونه د فلان و بیسار.
بهش خیانت کن و خوش باش و غیره.
گفتم چشم. ولی خواستم بگم آخه با کی؟
ملت کنار گود نشستن می گن لنگش کن
سر خرید مغازه هنوز بدهکارم. کسی که بهش بدهکارم پیام داده بود که بهم پول بده. بعد یه چند روز ازش خبری نبود. بعد پنج شنبه زنگ زد که چون چند روز گذشته اعتصابات بود، خبری از من نبود. نمی خواستم تراکنش انجام بدی
واقعا اینقدر از منافعش گذشته بود؟ خوشم‌امد
گاهی ادم از یه نفر خوشش می اد و دوست داره اون تو زندگیش باشه. چون فکر می کنه جای خالی اون تو زندگیش حس میشه
حرف و ایده قشنگی است. ولی یه اشکال داره. اون طرف که بیاد ، فقط اون جای خالی رو پر نمی کنه. بلکه یه جاهای پر رو هم می خواد خالی کنه د خودش پر کنه که اینجا داستان شروع میشه.
و ما معمولا حواسمون به قسمت دوم نیست. حواسمون نیست که اون که بیاد فقط برای اون یه ذره جا نمی اد. با خودش چیزهای دیگه هم می اره
آیا به همه اش فکر کردیم؟