اون جوری که شنیدم گرگ وقتی می زنه به آغل گوسفندان و یا به گله شون، خیلی گوسفند می کشه. ولی خوب قاعدتا یه دونه بیشتر نمی خوره. بقیه رو الکی خفه می کنه. یعنی حیفشون می کنه.
نه خودش می خوره و نه می زاره اونها زندگی کنند و قطعا اگه روز حساب و کتابی داشت، جوابی برای اونهایی که الکی کشته نداشت.
ولی عقاب بدیهی است که یه دونه رو شکار می کنه. می بره و می خوره تا بعدی رو شکار کنه. احتمالا شیر هم اینطوری باشه و تا وقتی هم که سیره ، ک آری به بقیه حیوانات نداره .
در دوست داشتن و وابسته کردن و اینها هم به نظرم اخلاق حکم می کنه که آدم شبیه شیر و عقاب رفتار کنه ، نه شبیه گرگ. یعنی باید یه نفر رو خوب داشته باشه و وقتی شکمش سیر است، باوبقبه کار نداشته باشه. و اگه نداره بره یکی رو شکار کنه، خوبم شکار کنه. نه اینکه همزمان با ده نفر بده تو رابطه
پی نوشت : از اتاق فرمان خبر می دن که انسان با گرگ فرق داره. بلده چطوری تو روزی که گوشت زیاد دور وبرش زیاده ، برای روزهای سخت و قحطی گوشت ذخیره کنه . قدیمی ترین روش نمک سود کردن و یا همان گذاشتن در آب نمک است.