یه متنی هست که می گه من بخاطر کارهای درستم در مقابل آدمهای اشتباه ، هیچ وقت خودم رو نمی بخشم.
منراستش با این متن مخالف بودم. می گفتم من باید کار درست رو می کردم که کردم.
ولی بعد از اعتمادی که به مدیرعامل قبلی کردم و سعی کردم خودی نشون بدم که آخرش هم اون عوضی از آب درآمد و آخرش هیچ ، که هیچ. یه خورده به این حرف اعتقاد پیدا کردم و گفتم وقتی کار درست را در مقابل اون ادم اشتباه انجام می دی، و نتیجه بد دریافت می کنی، به کار درست هم بی اعتقاد می شی.
ولی بعد فکر کردم شاید من کار اشتباه رو کردم. اصلا اون کار اشتباه بوده است. کار اشتباه برای آدم اشتباه.
یا اصلا کار درست برای آدم اشتباه کار اشتباه است
ملاک درست یا غلط بودن کار از نظر شما چیه؟
اگر منظور شرع و اخلاقن،
اون آدم هرچقدر هم آدم نادرستی باشه نباید باعث شه ما خط شرع و اخلاق رو رد کنیم
ولی در محدوده ی مجاز شرع و اخلاق باید عاقل و کیّس بود و قاعدتا رفتار آدم بعضی جاها نسبت به خیرخواهی، شعور و بازخورد طرف مقابل باید فرق کنه
مثلا حسن نیت به دشمن، یا حتی یک آدم دروغگو یا خائن، بلاهته و ممکنه باعث آسیب شه. در حالی که اصل در برخورد با بقیه آدما حسن ظن ه
ممنونم. حرف شماهم درسته