من عموما پادکست و سخنرانی گوش می دادم و البته هنوزم گوش می دم. ورزش می کردم. گاهی فکر می کردم یا می نوشتم. گاهی آشپزی می کردم یا چیزهای کوچک چوبی درست می کردم
ولی الان که ارامشم بهم ریخته، دست و دلم به هیچ کاری نمی ره. آرامش بستر همه چیز است. البته منظورم از ارامش، آرامش فکری است. آسایش خیال است.
یه چیزی که اکثر اساتید خلاقیت می گن : کم کارکردن است. کم کارکردن و داشتن زمان و فکر آزاد موجب شکوفا شدن خلاقیت آدم می شود.
به نظرم یکی از دلایل موفقیت کشورهایی که آرامش فکری برای کارمندانشان و مهندسانشان ایجاد می کنند ، همین است.
در اینجا همه از صبح تا شب کار می کنند و باز در غصه فردا و شرایط حساس کنونی هستند. همه اش در استرس هستند و اینها بده.
پر اعصاب و روان آدم رو در می اره
خیلی خوبه باعث میشه حال درونت خوب بشه
بیش از صدتا اپیزود داره در مورد ترس از آینده، استرس ،اعتماد
دستت درد نکنه احتمالا تستش کنم
صلح درون از سپهر خدابنده
اسمشو زیاد شنیدم
قشنگه؟ در چه موردی هست؟
منم ی مدت پادکست گوش میدادم
الان یادم اومد چقدر آروم می شدم اما نمیدونم چرا گذاشتمش کنار
چی گوش می دادی؟