آدم کتاب نیست که صفحه ۶۷ را نشانه بگذاری و بروی و بعدها که برگردی هنوز روی صفحه ۶۷ روی قفسه منتظرت باشد، آدم می‌رود، آدم تغییر میکند .
###*******
داشتن کسی که دوستت داشته باشه ، در روز هایی که خودت رو دوست نداری تو این اوضاع، سطح خیلی بالایی از خوشبختیه...
پی نوشت: داشتن یک حامی در تمام دوره و زمونه ها خیلی خوب و بدرد بخور بوده و هست
یکی که بتونی روی کمک مالی اش و یا اداری اش، یا عاطفی اش و یا حتی روی اینکه کارهاتو انجام بده و یا کمکت کنه حساب کنی.
بتونی بچه پیشش بذاری.
و البته نکته مهم اینه که این حامی وقتی می خواهی و لازمش داری باشه و بدردت بخوره
بهترین حامی خداست. ولی آدم می ترسه اون موقعی که می خواد ش نباشه و به آدم یاری نرسونه
بزرگترین تجربه‌ای که تو زندگیم داشتم این بوده که آدم همیشه‌ی همیشه‌ی همیشه تنهاست...و به قول شما اول باید به خدا و بعد هم به خودش متکی باشه. تا حد امکان هیچگونه وابستگی از هرلحاظ به هیچ بنی بشری نداشته باشه...از همه مهم‌تر عاطفی
نه. حامی ها هم وجود دارند