یک مرد بلاتکلیف

در اینجا یک مرد خاکستری از زندگی روزمره و افکارش می گه. اگه تو وبلاگتون نظر دادم ممنون میشم اینجا جواب بدید یا یه نظر بدید تا برگردم به وبلاگتون. والا یادم می ره کجا نظر دادم

یک مرد بلاتکلیف

در اینجا یک مرد خاکستری از زندگی روزمره و افکارش می گه. اگه تو وبلاگتون نظر دادم ممنون میشم اینجا جواب بدید یا یه نظر بدید تا برگردم به وبلاگتون. والا یادم می ره کجا نظر دادم

ترویج کتابخوانی

دخترم می گه بابا ،رفتن کتاب‌هایی که برام قبلنا خریدی رو نگاه کردم ، خیلی کتابهای خوبی خریدی. حیف ما هیچوقت نخوندیمشون


بعد ادامه داد که مشکل در روش و نحوه ترویج کتابخوانی ات بود.


ظاهرا وقتی بچه بودند هر وقت حوصله شدن سر می رفته و به من می گفتند چه کار کنیم من می گفتم این کتاب‌های خوب رو بخونید

می گفت در بدترین زمان‌ها ما رو تشویق به کتابخونی می کردی.


ولی مسئله جالب اینه که باید کتاب‌خواندن پدر و مادر رو ببینند

عامل بعدی دوستان کتابخونه است

و یه عامل درونی و خودجوش هم وجود داره

نظرات 4 + ارسال نظر
صحرا یکشنبه 11 تیر 1402 ساعت 19:53 http://Sahra95.blogsky.com

کاملا موافقم که بچه باید ببینه کتاب خوندن پدر مادرو. من کلی کتاب واسه پسرم گرفتم نگاه نمیکرد طرفشون خودم هم درسم همش تو لپتاپه. این چند وقته که دارم از رو کتاب برا امتحانم میخونم اونم‌ میره کتابشو میاره و ورق میزنه و بازی می کنه

ممنونم

Neda شنبه 10 تیر 1402 ساعت 13:03 http://Ndflhm.blogsky.com

به نظرم علاقه ب کتاب واقعا یه صفت ذاتیه..
افراد درونگرا معمولا علاقه ی بیشتری به کتابخوانی دارن..
و افراد برونگرایی مث خودم حوصله ی یه جا نشستن و کتاب خوندنو ندارن ولی همون کتاب اگه صوتی باشه یا یکی خلاصه شو بگه خیلی بیشتر استقبال میکنم..

موافقم

مونا چهارشنبه 7 تیر 1402 ساعت 12:33

چند سالیه که باب شده هر کس هر مشکلی داره برمیگرده ببینه تقصیر پدر و مادرش چی بوده! در اینکه کودکی و خانواده روی شخصیت ما اثر دارند شکی نیست، ولی دیگه گاهی زیاده روی میشه.مثلا دخترتون اگر کتاب نمیخونه و فکر می کنه باید بخونه، به جای اینکه شما رو مقصر بدونه و خودشو تبرئه کنه، باید برنامه ریزی کنه، همت کنه و چند تا کتاب بخونه. اینم واقعا چیزیه که شما به دوش بکشی؟ پدر و مادر همین که بچه رو به دنیا میارن و آب و نونش رو تهیه می کنند و با محبت به بیماری، مدرسه، امنیت و ... رسیدگی می کنند به نظر من کافیه. من شخصا توقع بیشتری از پدر و مادرم ندارم و حتی اگر فکر کنم این ضعف من به خاطر فلان رفتار پدر یا مادرمه، با خودم میگم بیش از این ازشون برنمیومده و سواد یا تواناییشو نداشتند. اونها هم آدمند با دوره بچگی و مشکلات و گره های شخصیتی که شاید داشته باشند، مثل هر آدم دیگه ای. حالا من برای خودم چکار میتونم بکنم؟ شاید به نظرتون شعاری بیاد ولی واقعیته. راحت ترین راه فرار از مسئولیت اینه که مقصر پیدا کنیم. و دیوار کی کوتاهتر از پدر و مادر؟

باهات موافقم

ملیحه چهارشنبه 7 تیر 1402 ساعت 00:53

حرفهای دخترتون رو باید با طلا نوشت وقاب کرد

ممنونم

برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد