یه حقیقت تلخ وجود داره و اونم اینه که در فضای مجازی جنس دم دستی و محتوای خاله زنکی و دم دستی خیلی خیلی بیشتر خریدار داره تا محتوای فاخر
همینطور شخصیت چرت گو ، پرطرفدار تر از یه شخصیت فرهیخته است
مثلا تتلو کلی بیشتر از سروش طرفدار و خاطر خواه داره
حقیقت تلخی است ولی باید پذیرفت
امروز یه دوست پرسید اگه مجبور باشی تو یه رابطه یه طرفه باشی،ترجیه می دی دوست داشته باشی یا دوست داشته بشی؟
خوب می دونیم که این یه رابطه اشتباه است. دقیقا مثل تصادف دو خودرو.
جفتشون آسیب می بینند.
جفتشون وقتشون رو از دست می دهند و برنده نداره
ولی بالاخره گاهی تصادف رخ می ده و ما حالا باید ببینیم بهتره ما زده باشیم یا اون زده باشه
ما مقصر باشیم یا اون مقصر باشه.
به نظر من اگه دوست داشته بشید بهتره
چون وقتی دوست دارید و طرف شما رو دوست نداره، شما دچار رنج زیادی خواهید شد.
زیرا شما هی محبت می کنید و متوقع می شوید ولی او توقع شما برآورده نخواهد کرد و این رنج‌آور است
مثلا شما حقوق یک ماه خود را می دهید و براش کادو خوب می خرید ولی او نمی فهمد
کلا دیده نخواهید شد
ولی اینو تحمل می کنید و می گید عیبی نداره. دوستش داشتم و اینکار رو براش کردم
ولی گاهی عکس العمل هایش شما رو تحقیر می کند و چون تحقیر حرمت نفسک عزت نیست ، را تخریب می کند، رنج شما زیاد خواهید بود
ولی اگه دوست داشته شدید،
حجم زیادی محبت دریافت می کنید
به اموراتتان رسیدگی می شود
دیده می شوید
مورد توجه قرار می گیرید و...
ممکن است دچار عذاب وجدان شوید که چقدر به من محبت می کنه
ولی در مجموع رنج تان کم است . چرا؟
چون می گید مقصر خودشه
همه هم می گن مقصر خودشه. هر کی اون یکی رو دوست داره مقصر خودشه
و مقصر در تصادف باید خسارت دیگری را جبران و وظیفه اش است
پس برای اینکه متقبل خسارت کمتری بشوید ، بهتره مقصر نباشید