قشنگ مردم دو دسته شده اند. موافقین و مخالفان اعتراضات
ولی فرهنگ جفتشون حدودا یکی است. میانه رو های دو طرف قبول دارند اعتراضات بحق است و لی روی روشها اختلاف دارند
تندروهای دوطرف هم معتقدند باید زد و است و آتش زد و جر واجر کرد.
ولی به نظر من جرم و مجازات باید باهم بخوره.
کسی که معترض است و فقط اعتراض داره، نباید با خشونت عریان سرکوب شه.
کسی که آتش می زند و تخریب می کند هم یه جرم مشخص دارد و باید یه زندان مختصر برود نهایت.
کسی که یک سطل اشغال را آتش می زند و حتی اون که یک ماشین آتش می زند و یا شعار نویسی می کند ، نباید با اتهام اقدام علیه امنیت ملی مواجه شود.
امنیت ملی به نظرم مقامش خیلی بالاست و باید یه جرم درست و حسابی رخ دهد تا تهدید شود.
و خشونت عریان اینوری ها موجب نشدی خشونت عریان اونوری ها می شود.
خدا آخر و عاقبت ما را ختم به خیر کنه
امروز یکی گفت: مگه هنوز خاطرخواهی هم هست؟
مگه هنوز کسی خاطر کسی رو می خواد؟
راست می گفت : آنچه امروز بشدت وجود داره ، منفعت طلبی است. نه خاطرخواهی
البته شایدم خودمون بی لیاقت شده ایم و ارزش اینکه خاطرمان را بخواهند نداریم
گفتن ۳ روز یعنی ۲۴ و ۲۵ و ۲۶ آبان خرید نکنید تا انقلاب پیروز شه.
من واقعا نمی فهمم این خرید نکردن چه تاثیری داره؟
آیا واقعا به دولت ضرر می زنه؟
بیشتر به ملت ضرر می زنه
ولی شاید یه خودزنی مفید باشه. نمی دونم
متاسفانه درگیر چندتا پرونده مختلف تو دادگاه ها هستم.
هرکسی که پایش به دادگاه های ایران و وکلا افتاده باشد بعد از مدت کوتاهی متوجه می شود که تفاسیر مختلفی از قانون وجود دارد.
و کتاب قانون که سعی شده واضح نوشته شود تا قوانین و احکام ازش برداشت بشه، بصورت های مختلف تعبیر و تفسیر می شه.
بعد یه عده توقع دارند از قرآن تفاسیر و برداشت های مختلف نشه. تازه از کتابی که در قدیم نوشته شده با اون محدودیتها